Ο Κώστας Γκελαούζος, που τερμάτισε δεύτερος στον 39ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας και περσινός νικητής έκανε μία συγκινητική ανάρτηση στο instagram και περιέγραψε τις σκέψεις και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στον φετινό μαραθώνιο από το 28οχλμ μέχρι τον τερματισμό.
Συγκεκριμένα έγραψε:
Η πιο δυνατή ή η πιο αδύναμη στιγμή;
Ο μαραθώνιος είναι σαν τη ζωή, έχουμε πει. Εχει τα πάνω του και τα κάτω του.
Από το 28ο χλμ. πάλευα με το εάν θα εγκαταλείψω.
Κάθε χιλιόμετρο άρχιζε και γινόταν όλο και πιο δύσκολο.
Δεν με ένοιαζε εάν ο ρυθμός έπεφτε διότι «το δύσκολο» είχε να κάνει με τα πόσα προβλήματα μπορούσα ακόμη να αντέξω πάνω μου.
Μια σκέψη με κρατούσε όρθιο: «Οι δικοί μου άνθρωποι με περιμένουν στον τερματισμό και θα φτάσω εκεί και ας καταρρεύσω».
Περίμενα μήπως και πέσω στο έδαφος ξαφνικά. Περίμενα να με πιάσει μια κράμπα, κάτι, να με σταματήσει από την ξεροκεφαλιά μου που με είχε βάλει σε αυτό το μαρτύριο.
Εψαξα λόγους ώστε να ξυπνήσω, πιστεύοντας ότι από κάπου κάποια στιγμή θα έρθει λίγη δύναμη.
Το είπα πολλές φορές μέσα μου όμως: «Θεέ μου κάνε με να τερματίσω και δεν θα ξανατρέξω».
Σιγά σιγά φτάνω στο στάδιο…
Τρεις κινήσεις θα κάνεις ακόμα Κώστα είπα, γιατί όταν πέφτεις, θα πέφτεις με ψηλά το κεφάλι:
1) Θα σηκώσεις το χέρι σου να χαιρετίσεις τον κόσμο
2) Θα περάσεις τη γραμμή του τερματισμού τρέχοντας
3) Θα δώσεις το χέρι σου δυνατά στον φετινό νικητή του μαραθωνίου γιατί του αξίζει και με το παραπάνω.
Μπράβο Μπάμπη!! Μπράβο κύριε Ζώρζο!! Πολύ χάρηκα και για τους δύο, να το ξέρετε!
Μετά ξάπλωσα και ένιωσα την ανάγκη να κλείσω για λίγο τα μάτια μου, ήθελα να κοιμηθώ. Δεν ένιωθα πολλά.
Σηκώθηκα.
Εκανα το καθήκον μου να είμαι παρών, με ό,τι δυνάμεις έβρισκα.
Ευτυχώς είμαι καλά στην υγεία μου τώρα.
Ετοιμος να ξεκουραστώ από το τρέξιμο.
Σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματά σας.