Ένα δάχτυλο που «κλειδώνει» μπορεί να είναι ενδεικτικό σύμπτωμα του διαβήτη.
Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι ο παράμεσος ή ο αντίχειρας που «κλειδώνει», μπορεί να υποδηλώνει διαβήτη, καθώς παρατήρησαν ότι πολλοί πάσχοντες από διαβήτη ή άνθρωποι που ανέπτυξαν στη συνέχεια την πάθηση, εμφάνιζαν το σύμπτωμα.
O εκτινασσόμενος δάκτυλος, όπως λέγεται, χαρακτηρίζεται από πάχυνση των τενόντων που χρησιμοποιούνται για την κάμψη του δακτύλου και του συνδετικού ιστού τους.
«Στη χειρουργική χεριού, έχουμε παρατηρήσει εδώ και πολύ καιρό ότι τα άτομα με διαβήτη, τόσο τύπου 1 όσο και τύπου 2, επηρεάζονται συχνότερα από τον εκτινασσόμενο δάχτυλο», δήλωσε ο ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Lund και ιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Skåne της Σουηδίας, Mattias Rydberg.
«Πάνω από το 20% όσων χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για το σύμπτωμα, είναι ασθενείς που έχουν ή θα αναπτύξουν διαβήτη» πρόσθεσε.
Η κατάσταση αφορά την αντίσταση κατά την κάμψη του δαχτύλου με αγκύλωσή του.
Η επώδυνη κατάσταση «κλειδώνει» το δάκτυλο σε λυγισμένη θέση προς την παλάμη. Συχνά αντιμετωπίζεται με ενέσεις κορτιζόνης, αλλά κάποιες φορές απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
Για τις ανάγκες της νέας μελέτης, οι ερευνητές εξέτασαν δύο σουηδικές βάσεις δεδομένων υγείας, συμπεριλαμβανομένου του εθνικού μητρώου διαβήτη, για να μελετήσουν εάν το υψηλό σάκχαρο στο αίμα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης εκτινασσόμενου δακτύλου.
Συνολικά, μεταξύ 1% και 1,5% του πληθυσμού εκδηλώνει το σύμπτωμα, σύμφωνα με τη μελέτη. Στους πάσχοντες από διαβήτη, το ποσοστό ήταν 10-15%. Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος ήταν πιο κοινός σε πάσχοντες από διαβήτη τύπου 1.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το υψηλό σάκχαρο στο αίμα συνδέθηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης εκτινασσόμενου δακτύλου σε άνδρες και γυναίκες με διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2. Η μελέτη δεν απέδειξε ωστόσο σχέση αιτίας-αποτελέσματος.
Το σάκχαρο στο αίμα μετριέται με την εξέταση γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης. Οι άνδρες με τα υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, είχαν πενταπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν εκτινασσόμενο δάκτυλο σε σύγκριση με τους άνδρες με καλά ρυθμισμένο σάκχαρο, διαπίστωσε η μελέτη.
«Δεν μπορούμε όμως να γνωρίζουμε με βεβαιότητα εάν κάποια άτομα αναζητούν ιατρική βοήθεια πιο συχνά από άλλα, κάτι που θα μπορούσε να αποτελεί παράγοντα που επηρεάζει τα ευρήματα», δήλωσε ο Rydberg.
Ο λόγος που ο διαβήτης αυξάνει τον συγκεκριμένο κίνδυνο δεν είναι γνωστός.
Μια θεωρία είναι ότι το υψηλό σάκχαρο στο αίμα πυκνώνει τόσο τους καμπτήρες τένοντες όσο και τον συνδετικό ιστό, με αποτέλεσμα να κλειδώνουν πιο εύκολα. Τα άτομα με μη ρυθμισμένο σάκχαρο στο αίμα είναι πιο επιρρεπή σε παγίδευση των νεύρων του χεριού.
Ο Lars Dahlin, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Lund και σύμβουλος χειρουργικής χεριών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Skåne, δήλωσε: «Είναι σημαντικό να επιστήσουμε την προσοχή στις επιπλοκές του διαβήτη, προκειμένου να τις εντοπίσουμε εγκαίρως, κάτι που επιτρέπει την ταχύτερη θεραπεία και το καλύτερο αποτέλεσμα».
Ο Dahlin πρόσθεσε ότι, «εκτός από τη συμπίεση των νεύρων και τον εκτινασσόμενο δάκτυλο, μπορεί να υπάρχει σύνδεση με πάχυνση του συνδετικού ιστού στην παλάμη (Νόσος Dupuytren – Ρίκνωση Παλαμιαίας Απονεύρωσης), εξασθένηση της κίνησης της άρθρωσης και κίνδυνος αρθρίτιδας στη βάση του αντίχειρα».
Οι μηχανισμοί πίσω από αυτές τις επιπλοκές, πιθανότατα διαφέρουν στην περίπτωση των διαβητικών.
«Τα ευρήματα αυτής της μελέτης είναι ενδιαφέροντα, καθώς μπορούμε να δείξουμε ότι η απορρύθμιση του σακχάρου στο αίμα έχει σχέση με την ανάπτυξη του εκτινασσόμενου δακτύλου», δήλωσε ο Dahlin.
Οι ερευνητές σκοπεύουν να διερευνήσουν πόσο αποτελεσματική είναι η επέμβαση για την αποκατάσταση του εκτινασσόμενου δακτύλου σε ασθενείς με διαβήτη.
Ο Rydberg είπε: «Από την εμπειρία μας, η χειρουργική επέμβαση πηγαίνει καλά και οι επιπλοκές είναι λίγες, αλλά χρειάζεται λίγο περισσότερος χρόνος για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 για να ανακτήσουν πλήρως την κίνηση και τη λειτουργία».
Είπε ότι θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να μελετηθεί εάν ο εκτινασσόμενος δάκτυλος θα μπορούσε να είναι προειδοποιητικό σημάδι για τον διαβήτη τύπου 2.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Diabetes Care.
ΠΗΓΗ onmed