Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική διαταραχή, που σχετίζεται με τη δυσλειτουργία ή απώλεια των νευρώνων στον εγκέφαλο, την έλλειψη ντοπαμίνης, και τον σχηματισμό παθολογικών σωματιδίων-πρωτεϊνών στους νευρώνες.
Η νόσος χαρακτηρίζεται από κινητικές και μη κινητικές εκδηλώσεις και την προοδευτική τους επιδείνωση.
Η επίπτωση της νόσου ανεβαίνει με την άνοδο της ηλικίας από 17,4 περιστατικά ανά 100.000 άτομα σε ηλικίες μεταξύ των 50 και 59, σε 93,1 περιπτώσεις ανά 100.000 σε ηλικίες 70-79.
Η μέση ηλικία εμφάνισης της νόσου είναι τα 60 έτη, και το μέσο διάστημα από την εμφάνιση της νόσου μέχρι το θάνατο είναι 15 χρόνια.
Η εύρεση τρόπων αποτροπής της νόσου γίνεται όλο και πιο επιτακτική.
Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για τη νόσο. Τα φάρμακα, η εργοθεραπεία και η λογοθεραπεία έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν τώρα ένα συγκεκριμένο τύπο άσκησης που μειώνει τη συσσώρευση της πρωτεΐνης α-συνουκλεΐνης και της επακόλουθης ζημιάς που προκαλείται στα νευρικά κύτταρα και που μπορεί να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό θάνατο.
Τα πρώτα σημάδια της νόσου του Πάρκινσον
Τα κοινά πρώιμα συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον περιλαμβάνουν:
- Τρόμος
- Επιβράδυνση της κίνησης (βραδυκινησία)
- Μυϊκή ακαμψία
- Διαταραχή της στάσης και της ισορροπίας
- Απώλεια αυτόματων κινήσεων
- Αλλαγές στην ομιλία
- Αλλαγές στη γραφή
Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι η άσκηση βοηθά στη βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας και έχει μεγάλη αξία για όσους θέλουν να μειώσουν τον κίνδυνο της νόσου του Πάρκινσον ή της νόσου Αλτσχάιμερ.
Πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι η ιρισίνη, μια ορμόνη που απελευθερώνεται στο αίμα κατά την αερόβια προπόνηση και τις ασκήσεις αντοχής, δίνει ελπίδες για την εύρεση θεραπείας κατά της νόσου Πάρκινσον.
Η ιρισίνη δρα επίσης κατά της παχυσαρκίας και του διαβήτη, καθώς ρυθμίζει τον λιπώδη ιστό και το σάκχαρο του αίματος.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η ιρισίνη, η οποία μπορεί να παραχθεί κατά τη διάρκεια της αερόβιας άσκησης, βοηθά στην πρόληψη της συγκέντρωσης α-συνουκλεΐνης, της νευρωνικής πρωτεΐνης που συσσωρεύεται και καταστρέφει τους ντοπαμινεργικούς νευρώνες που εκκρίνουν ντοπαμίνη και εμπλέκεται στην παθογένεση της νόσου του Πάρκινσον.
«Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης είναι σημαντικά γιατί, αν και γνωρίζουμε ότι η σωματική δραστηριότητα και η άσκηση είναι ωφέλιμες για τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον, δεν είναι επί του παρόντος σαφές πώς επηρεάζουν τα κύτταρα και τις εγκεφαλικές διεργασίες που συμβάλλουν στα συμπτώματα της πάθησης. Αυτή η μελέτη ρίχνει λίγο φως στο πώς μια ορμόνη που παράγεται κατά τη διάρκεια της άσκησης, μπορεί να δρα προστατεύοντας ζωτικά εγκεφαλικά κύτταρα από το θάνατο στη νόσο του Πάρκινσον» αναφέρουν οι ερευνητές.
Τι κάνει όμως η ορμόνη όταν ο καρδιακός ρυθμός μας ανεβαίνει και αρχίζει να αντλεί αίμα; Από ό,τι φαίνεται, μετατρέπει το λευκό σε καφέ λίπος. Και δεδομένου ότι το καφέ λίπος είναι καλύτερο αφού καίει την ενέργεια αντί να την αποθηκεύει, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτό θα μπορούσε να αυξάνει τον μεταβολισμό και να είναι πολύ ευεργετικό για τη σωματική υγεία μας.
Μια ακόμη πολλά υποσχόμενη ανακάλυψη είναι ότι τα αυξημένα επίπεδα ιρισίνης σχετίζονται με μακρύτερα τελομερή (τα τελευταία άκρα των χρωμοσωμάτων μας που είναι υπεύθυνα για την διατήρηση της ακεραιότητας του DNA), τα οποία, αν και δεν μεταφράζονται άμεσα σε λιγότερες ρυτίδες, σημαίνουν ότι τα κύτταρα μας θα μείνουν νεότερα και πιο υγιή.
Αυτό με τη σειρά του μας κάνει λιγότερο επιρρεπείς σε κάθε είδους ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία, όπως ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις και η άνοια.
Γνωρίζοντας ότι ο οργανισμός παράγει μικρές ποσότητες αυτής της ορμόνης, οι επιστήμονες υπογραμμίζουν τη σημασία της τακτικής άσκησης. Ενώ είναι πιθανή η δημιουργία ενός φαρμάκου που θα έχει τα ευεργετικά αποτελέσματα της ιρισίνης, αυτό είναι κάτι αβέβαιο και σίγουρα ανήκει στο μακρινό μέλλον.
Αντί λοιπόν να περιμένετε ένα φάρμακο-θαύμα, μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας βάζοντας στην καθημερινότητά σας την άσκηση.
Πηγή: mirror.co.uk, onmed