Το ρύζι είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα και με μεγαλύτερη κατανάλωση δημητριακά παγκοσμίως εδώ και αιώνες. Περιέχει φυτικές ίνες, υδατάνθρακες, βιταμίνες, μέταλλα, ακόμα και κάποιες πρωτεΐνες και υγιή λίπη. Είναι μια ευέλικτη τροφή που εμφανίζεται παντού και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν σε οποιοδήποτε πιάτο.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ρυζιού με βάση το μέγεθος του πυρήνα, τα αρώματα, την επεξεργασία και το χρώμα του.
Εδώ κοιτάμε τέσσερις διαφορετικούς τύπους ρυζιού (λευκό, καστανό, μαύρο και κόκκινο) με βάση το χρώμα και τη συμβολή που μπορεί να έχουν ή όχι στη διατροφή μας.
Άσπρο ρύζι
Η πιο κοινή από όλες τις ποικιλίες ρυζιού, το λευκό ρύζι είναι συχνά βασικό συστατικό σε δεκάδες πιάτα και κουζίνες. Είναι ένα προσιτό φαγητό που απορροφά τη γεύση από τα υλικά με τα οποία συνοδεύεται.
Το λευκό ρύζι είναι εμπλουτισμένο. Συνήθως περιέχει πρόσθετο σίδηρο, θειαμίνη (βιταμίνη Β1), νιασίνη (βιταμίνη Β3) και φολικό οξύ. Έχει αλεσθεί για να αφαιρεθεί όχι μόνο ο εξωτερικός φλοιός, αλλά και τα στρώματα πίτουρου και φύτρων του πυρήνα του. Έχει περίπου 160 θερμίδες ανά ¼ φλιτζανιού (στεγνό).
Καστανό ρύζι
Το καστανό ρύζι είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα δημητριακά ολικής αλέσεως, μαζί με μερικά από τα… ξαδέρφια του όπως η βρώμη, το σιτάρι ολικής αλέσεως και η κινόα. Περιέχει και τα τρία σημαντικά μέρη του δημητριακού: πίτουρο, ενδοσπέρμιο και φύτρο.
Ωστόσο, είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι το καστανό ρύζι έχει μόνο περίπου 1,5 γραμμάριο περισσότερες φυτικές ίνες κατά μέσο όρο ανά ¼ φλιτζανιού ξηρής μερίδας σε σύγκριση με το λευκό. Επομένως δεν έχει τον ίδιο αντίκτυπο στην πρόσληψη ινών όπως άλλα δημητριακά ολικής αλέσεως. Αν και το επιπλέον γραμμάριο φυτικών ινών, που είναι ως επί το πλείστον αδιάλυτες, μπορεί να είναι χρήσιμο για την υγεία του πεπτικού συστήματος ενεργώντας ως ήπιο καθαρτικό, η διαφορά δεν είναι τόσο εντυπωσιακή.
Μαύρο ρύζι
Το μαύρο (ή μοβ) ρύζι είναι δημοφιλές μεταξύ των ανατολικών πολιτισμών εδώ και χρόνια, αλλά έχει καθυστερήσει να εισέλθει στη δυτική πλευρά του πλανήτη. Το μαύρο ρύζι φαίνεται μαύρο σε χρώμα όταν στεγνώσει, αλλά μόλις ψηθεί, παίρνει μια πιο μοβ απόχρωση. Έχει μελετηθεί για τη συγκέντρωσή του σε ανθοκυανίνες, μια φλαβονοειδή χρωστική ουσία, η οποία μπορεί να σχετίζεται με καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο και προστασία από νευροεκφυλιστικές ασθένειες.
Είναι καλύτερο σε φυτικές ίνες και πρωτεΐνες σε σύγκριση με το καστανό ρύζι, με περίπου πέντε γραμμάρια πρωτεΐνης και τρία γραμμάρια φυτικών ινών ανά ¼ φλιτζάνι ξηρής μερίδας.
Κόκκινο ρύζι
Αυτό ο τύπος έχει βαθύ κόκκινο/μελί χρώματος κόκκους με ελαφρώς αλμυρή και ξηρή γεύση και πιο λαστιχωτή υφή. Ορισμένες έρευνες έχουν διερευνήσει τις θετικές ανασταλτικές επιδράσεις του κόκκινου ρυζιού στην λευχαιμία, στα καρκινικά κύτταρα του τραχήλου της μήτρας και του στομάχου λόγω της περιεκτικότητάς του σε προανθοκυανιδίνη. Το κόκκινο ρύζι έχει επίσης αντιδιαβητική δράση, όπως έδειξε έρευνα του 2016 στο Journal of Agricultural and Food Chemistry
Η μελέτη διαπίστωσε μια αύξηση 2,3 έως 2,7 φορές στη βασική πρόσληψη γλυκόζης (σημαντική για τη σωστή ρύθμιση των σακχάρων στο αίμα) από την έκθεση σε εκχυλίσματα πίτουρου κόκκινου ρυζιού. Οι αναλύσεις διαφόρων τύπων ρυζιού τείνουν επίσης να βρίσκουν ότι το κόκκινο ρύζι είναι υψηλότερο σε τοκοτριενόλες, μια μορφή βιταμίνης Ε, η οποία συνδέεται με τη νευροπροστασία, την αντικαρκινική δράση και τις ιδιότητες μείωσης της χοληστερόλης.
Δηλαδή, ποιο ρύζι να επιλέξω;
Επιλέξτε ένα ρύζι που ταιριάζει στη γεύση σας και είναι κατάλληλο για ορισμένα πιάτα, φροντίζοντας να δείτε τα συστατικά για να αποφύγετε τα πρόσθετα καρυκεύματα ή το αλάτι. Αν είστε ανοιχτοί σε οποιαδήποτε μορφή ρυζιού για να ολοκληρώσετε ένα γεύμα, σνακ ή επιδόρπιο, προτιμήστε το μαύρο ρύζι ως κορυφαία επιλογή για τις εντυπωσιακές φυτικές ίνες, τις πρωτεΐνες και την πιθανή του ικανότητα στην καταπολέμηση χρόνιων ασθενειών.
Πηγή: https://www.eatthis.com, iatropedia.gr